چهار سالگی

پسر قشنگ من الان دیگه دقیقا چهار سال و چهار ماه وچهار روز از به دنیا اومدنت میگذره پسر تپل دوست داشتنی من اینقدر شیرین زبون شدی که نگو نپرس دیروز از پارک به خونه میامدیم یه دختر جوون گفت حتما براش اسپند دود کنین من وهمکارم دنبالتون بودیم از پارک تا اینجا قربون صدقه اش رفتیم واقعا میشه گفت خوردنی شدی

الان عاشق این هستی که ببرمت پارک نزدیک خونه و تو با یکی دو تا پسر بچه همسنت بدو بدو و دزد وپلیس بازی کنین اما امان از راه برگشت که نقنقهات که خسته ام شروع میشه حتما حق رو به من میدی که پسر 27 کیلووی رو نمیتونم بغل کنم و همون جا منتظر میشینم تا خستگی در کنی معمولا هم تو راه با هم شعر میخونیم زمین گرده میگرده کشاورزای مهربون و ای ایران .یا شعرهای زبانت رو تکرار میکنی واقعا که بودن با تو لحظه لحظه اش قشنگه عاشقتم برای همیشه میدونی ارشا گلم ممانها همیشه عاشق بچه هاشون هستن ولی اگه چند سال دیگه ببینم تو یه مرد خوب ودرست شدی بیشتر بهت افتخار می کنم تو جامعه مرد سالار ما نمیخواهم مردی تو فقط در ظاهر باشه از مذکرهای بیمعرفت بیزارم از مذکرهای زن صفتم همینطور ارزوی من برای تو بهترینهاست چون میدونم بهترینی

دوستت دارم مامان